Birinci dünya savaşında Gelibolu yarımadasında farklı ırklara, dinlere ve milletlere mensup insanlar savaşmış. Bugün ise can verdikleri bu topraklarda yatmaktadırlar. Gelibolu Yarımadası Tarihi Milli Parkı içerisinde bulunan bu yabancı mezarlık ve anıtlar 1919 yılında, mütareke döneminde kurulmaya başlanmış ve sonuncusunun 1930 yılında tamamlandığı bilinmektedir.
            Milli mücadele döneminden sonra Osmanlı devletinin yıkılması ve Türk hükümetinin tanınmasının ardından 1922 yılında Lozan Barış Konferansına İsmet (İnönü) Paşa başkanlığında bir heyet gönderilmişti. Konferansta Gelibolu’daki yabancı mezarlık ve anıtlar gündeme gelmiştir. Bu mezarlık ve anıtların görüşülmesinin ardından bunlarla ilgili madeler belirlenmiştir. Daha önce belirlenen bu maddelere göre yarımadada bulunan yabancı mezarlık ve anıtlardan Gelibolu’da askerleri yatmakta olan bu milletlerin ve mensup vatandaşların yararlanılabilmesi için genel olarak şu 8 şart kabul görmüştür:

1. Bu toprak parçası, barış antlaşmasıyla belirtilen amacından başka herhangi bir amaçla kullanılmayacaktır; bu yüzden, hiçbir askerlik ya da ticaret amacıyla, ya da maddelerde belirtilen asıl amacı dışında kalan başka hiçbir amaçla kullanılmayacaktır.
2. Türk Hükümetinin, bu toprak parçasını -mezarlıkları da kapsamak üzere- denetlemeğe her zaman hakkı olacaktır.
3. Mezarlıkları korumakla görevli sivil bekçilerin sayısı, mezarlık başına bir bekçiden çok olmayacaktır. Mezarlıklar dışındaki toprak parçası için ayrıca bekçi bulunmayacaktır.
4. Bu toprak parçasında, ister mezarlıklar içinde ister dışında yalnız bekçiler için kesin olarak gerekli konutlardan başka konutlar yapılmayacaktır.
5. Bu toprak parçasının kıyısında insan ya da yük yüklemeyi ya da karaya çıkartmayı kolaylaştırabilecek hiçbir rıhtım, dalgakıran ya da iskele yapılmayacaktır.
6. Bu toprak parçasını ziyaret için gerekli bütün işlemler yalnız Boğazlar’ın iç kıyısında yapılabilecek ve bu toprak parçasına Ege Denizi kıyısından girmeğe, ancak bu işlemlerin tamamlanmasından sonra, izin verilecektir.
7. Bu toprak parçasını ziyaret isteğinde bulunanlar silahlı olmayacaklardır; Türk Hükümetinin bu yasağın uygulanmasını denetlemeğe hakkı olacaktır.
8. Türk Hükümeti, elli kişiyi aşan ziyaretçi topluluklarının gelişinden en az bir hafta önceden haberli kılınacaktır.

            Geçerli antlaşmalara göre yabancı mezarlık ve anıtların yukarıdaki statüye uygun şekilde ziyaret edilmesi ve kullanılması gerekmektedir.
            Gelibolu yarımadasında 34 tane yabancı mezarlık bulunmaktadır. Yabancı anıtların her biri bir millete aitken mezarlıklar için herhangi bir millete ait diyemeyiz.1915 yılında Türk kuvvetleri müttefik kuvvetlerle ve bu devletlerin sömürgeleri ile savaştığı için her mezarlıkta birçok millete ait asker yatmaktadır. Örneğin; Morto koyundaki  mezarlığın adının “Fransız Mezarlığı” olmasının sebebi içerisinde Fransız anıtı olmasından ve Fransız askerlerinin yanında gelen, Senegalli  ve mezarlıkta yatan diğer milletlere ait askerlerin yine Fransa adına savaşa katılmış olmasındandır.
            Yarımadada 4 Millete ait anıt bulunmaktadır. Bunlardan İngilizlerin 1( Helles Anıtı),Avustralyalıların 1 (Lone Pine Anıtı), Fransızların 1 (Fransız Mezarlığı içerisindeki Fransız Anıtı), ve Yeni Zelandalıların 4 (Conkbayırı Yeni Zelanda Ulusal Anıtı, Twelve Tree Copse Mezarlığı içerisindeki anıt, Hill 60 Mezarlığı içerisindeki anıt ve Green Hill Mezarlığı içerisindeki Yeni Zelanda Anııtı)

Yabancı Anıtlar